تولد:

محمد احمد عمران در شهر طهطا استان السوهاج در تاریخ ۱۵/۱۰/۱۹۴۴ میلادی متولد شد.
و بعد از یکسال بود که دیدگان خود را از دست داد.

حفظ قرآن کریم:

حفظ قرآن را در ۱۰ سالگی به دست شیخ محمد عبد الرحمن المصری به اتمام رساند.
سپس در شهر طما به حضور شیخ محمد جنوط رسید.
در سن یازده سالگی بود که به قاهره مسافرت کرد و در قاهره به عضویت موسسه نابینایان موسیقی در آمد و در آنجا اصول قرائات و انشاد و علم نغمات و مقامات موسیقایی و فن انشاد را توسط شیخ سید موسی الکبیر فرا گرفت.
و از آنجا که در زندگی مسئولیتهایی باید داشته باشد ( برای گذراندن زندگانی ) ، لذا برای شرکت ریخته گری حلوان به عنوان یک قاری قرآن در مسجدشان شرکت میکرد.
راه یابی به رادیو:

هنگامی که به شهرت رسید برای تست دادن به رادیوی مصر راه یافت و پس از برتری در امتحان به عنوان یکی از مبتهلین برجسته پذیرفته شد.
بسیاری از ابتهالات و اناشید شنیده شده از محمد حکیم عمران در آن زمان در رادیوی مصر ضبط گردیده است.
چیزی که محمد حکیم عمران را متمایز میکرد صدای شگفت انگیز و عملکرد منحصر به فرد او بود که از طریق آن میتوانست معانی آیات را در ذهن انسان تداعی بخشد.

ویژگی منحصر بفرد صوتی و لحنی:

چیزی که محمد عمران را از سایر قراء و مبتهلان متمایز می‌کرد صدای منحصر بفرد و لحن فوق‌العاده وی بود؛ به باور بسیاری از کارشناسان قرائت، صدای محمد عمران از کامل‌ترین صداها در بین قاریان گذشته و حال جهان اسلام است.

چیزی که محمد عمران را از سایر قراء و مبتهلان متمایز می‌کرد، صدای منحصر بفرد و توانایی لحنی فوق‌العاده وی بود که آیات قرآن را به زیباترین نحو ممکن قرائت می‌کرد. به گفته بسیاری از کارشناسان علم قرائت صدای وی یکی از کامل‌ترین صداها در بین قاریان گذشته و حال جهان اسلام است.

از ویژگی‌های صوتی این استاد که صوت وی را کامل کرده می‌توان به قدرت فوق‌العاده صوتی چه در نوت‌های پایین و چه در پرده‌های صوتی بالا، حزن زیبا همراه با قدرت تحریر بسیار و رنگ صدای دلنشین وی اشاره کرد.

محمد عمران مرجعی برای موسیقی‌دانان ارشد زمان خود بود. استاد محمد عبدالوهاب موسیقیدان معروف عرب در معرفی جایگاه او می‌گوید فقدان محمد احمد عمران ضایعه‌ای به موسیقی عرب به‌شمار می‌آید.

وفات:

یکی از حزن‌انگیزترین موضوعات در تاریخ انشاد و غنای دینی کشور مصر، موضوع وفات شیخ عمران است. به طوری که وقتی او در تاریخ ۱۴ مهرماه ۱۳۷۳ از دنیا رفت، خبر مرگش در هیچ روزنامه و یا حتی رادیو و تلویزیون این کشور پخش نشد و حتی برخی از دوستان نزدیک او، پس از گذشت هفته‌ها از مرگ او مطلع شدند.

علت بروز این امر این است که وفات شیخ با سالگرد پیروزی‌های اکتبر اعراب بر اسرائیل مصادف بوده است و پخش ویژه‌برنامه‌ها و جشن‌ها از تلوزیون مصر، مانع از پوشش خبری در زمینه وفات او بوده است.